Radiowa karta sieciowa OvisLink AirLive 1120PCI jest oparta na chipsecie ADM 8211, koszt karty to ok. 170 zł netto. Poza sterownikami powinniśmy mieć źródła jądra oraz zainstalowany pakiet wireless-tools w wersji co najmniej 25.
Kartę instalujemy w wolnym slocie PCI, podłączamy antenę. Sterowniki do karty ściągamy ze strony http://list.driverguide.com/list/company2008/index.html - ściągamy najnowszą wersję pliku ADM8211_src_WERSJA.tar.gz, np. podczas pisania tego rozdziału była to wersja 105. Rozpakowujemy i kompilujemy, czyli wykonujemy kolejno w katalogu z plikiem następujące komendy:
# tar xzf ADM8211_src_105.tgz # cd ADM8211 # make
Otrzymujemy plik 8211.o, który kopiujemy do katalogu z modułami, zależnie od wersji jądra powinno to być coś w stylu:
# cp 8211.o /lib/modules/2.4.20-9/kernel/drivers/net/wirelessWykonujemy komendę:
# depmod -aKomunikatem o błędzie nie przejmujemy się - spowodowany jest on tym, że moduł 8211 nie jest rozprowadzany na licencji GPL.
Zakładam, że mamy już zwykłą kartę sieciową - interfejs eth0 i nasz interfejs radiowy ma mieć nazwę eth1. Poniżej opisuję konfigurację ręczną, można też skorzystać z narzędzia redhat-config-network.
Do pliku /etc/modules.conf dodajemy wpis:
alias eth1 8211
Następnie tworzymy lub modyfikujemy plik /etc/sysconfig/network-scripts/ifcfg-eth1:
DEVICE=eth1 BOOTPROTO=static NETMASK=255.255.255.0 ONBOOT=yes MODE=Ad-Hoc ESSID=NAZWA CHANNEL=2 IPADDR=192.168.2.101Parametry, które można modyfikować to:
DEVICE - nazwa interfejsu (musi być zgodna z nazwą edytowanego pliku).
NETMASK i IPADDR - maska i adres sieciowy, jak dla zwykłej karty sieciowej z tym, że adres sieci wireless powinien być inny niż innych interfejsów komputera.
MODE - wartość 'Ad-Hoc' jest odpowiednia, jeśli mamy kilka komputerów z kartami radiowymi komunikujących się bezpośrednio. Jeżeli mamy punkt dostępowy, ustawiamy 'Managed'.
CHANNEL - określa częstotliwość, na jakiej będzie się odbywała komunikacja. Jeśli ustawimy 0, to karta będzie skanować dostępne częstotliwości w celu wybrania odpowiedniej.
ESSID - unikalna nazwa identyfikująca sieć.
Po dokonaniu zmian w plikach restartujemy sieć (np. w RH komenda service network restart). Polecenie ifconfig powinno nam teraz wypisać także interfejs eth1 z ustawionym adresem IP. Aby obejrzeć szczegóły takie jak siła sygnału, przepustowość łącza itp., posługujemy się programem iwconfig z pakietu wireless-tools.
Poprzedni | Spis treści | Następny |
Konfiguracja karty WLAN pod Linuksem | Początek rozdziału | Instalacja kart WLAN opartych na chipsecie Atheros Communications AR5212 |