7.3.5. Modyfikujemy konfigurację isolinux

Płyta Ubuntu LiveCD wykorzystuje do ładowania systemu program ISOLINUX. Sam program i pliki konfiguracyjne znajdują się na płycie w katalogu isolinux. Możemy je zmodyfikować:

Notatka: W repozytorium SZARP dostępny jest katalog isolinux z gotowymi plikami isolinux.cfg, isolinux.txt i splash.rle.

Notatka: Pełen opis składni pliku isolinux.cfg można znaleźć pod adresem http://syslinux.zytor.com/faq.php#config. W szczególności możemy użyć:

  • DEFAULT <etykieta> | kernel <opcje>
    Podajemy albo słowo kernel i domyślne opcje do jądra, albo jedną ze zdefiniowanych później etykiet.

  • Etykiety definiujemy następująco:

    LABEL <etykieta>
    	kernel <ścieżka do jądra>
    	append <opcje do jądra>

  • Domyślny plik wyświetlany przy starcie podajemy tak:

    DISPLAY <ścieżka do pliku>
    Plik wyświetlany po naciśnięciu klawisza funkcyjnego (np. F2) definiujemy przez podanie:
    F2 <ścieżka do pliku>

  • Możemy podać czas po jakim system zostanie automatycznie załadowany z domyślnymi opcjami. Czas podajemy jako wielokrotność 1/10 sekundy, ustawienie 0 (domyślnie) powoduje, że system zostanie załadowany tylko po wybraniu odpowiedniej opcji przez użytkownika:

    TIMEOUT <czas>

  • PROMPT 1
    Dyrektywa ta steruje wyświetleniem znaku zachęty boot:.

W wyświetlanych plikach możemy użyć następujących sekwencji znaków:

  • Ctrl-L - czyści ekran wypełniając go aktualnym kolorem.

  • Ctrl-O<f><b> - ustawia kolor tekstu i tła - zamiast f i b należy użyć kodów kolorów w postaci pojedynczych cyfr szesnastkowych (od 0 do f). Paleta może zależeć między innymi od załadowanego obrazka.

  • Ctrl-X<nazwa pliku> - wyświetla obrazek z pliku o zadanej nazwie (patrz wyżej opis tworzenia pliku w odpowiednim formacie). Po nazwie pliku musi nastąpić znak nowej linii.

Odpowiednie znaki można wprowadzać, np. w edytorze vim, przez poprzedzenie ich wciśnięciem kombinacji klawiszy Ctrl-V.