6.2. FreeDOS

W sytuacji gdy potrzebujemy aplikacji działających pod DOS'em i z jakiegoś powodu nie możemy wykorzystać dosemu (emulatora DOS'a pod Linuksa), warto rozważyć skorzystanie z systemu FreeDOS. Zwłaszcza, że oryginalny system MS-DOS lub PC-DOS jest już w tej chwili właściwie niedostępny. FreeDOS zapewnia praktycznie 100% emulację oryginalnego DOS'a w wersji 3.3/6.22 (jądro / programy użytkowe). Poza tym zapewnia lepszą obsługę sprzętu niż oryginał, w tym nie posiada większości DOS-owych ograniczeń dotyczących układu partycji na dysku. Ma wbudowaną zaawansowaną obsługę wiersza poleceń (także z dopełnianiem poleceń), często dystrybuowany jest np. razem z edytorem Vim czy przeglądarką Lynx. FreeDOS jest tworzony na licencji GPL, w związku z tym jest kompletnie darmowy.

Strona www.freedos.org zawiera między innymi dokumentację dotyczącą systemu, można z niej ściągnąć także obrazy dyskietek lub CD-ROM'u wykorzystywane do instalacji systemu.

Ze względu na szybkość i wygodę polecana jest raczej instalacja z CD-ROM'u. W katalogu http://www.ibiblio.org/pub/micro/pc-stuff/freedos/files/distributions/ znajdują się podkatalogi z dystrybucjami FreeDOSa, skąd należy ściągnąć obraz dysku instalacyjnego fdboot.iso, np. http://www.ibiblio.org/pub/micro/pc-stuff/freedos/files/distributions/beta9rc3/fdbootcd.iso. Należy wypalić CD-R z tym obrazem wydając komendę:

cdrecord -v speed=0 dev=0,4,0 fdbootcd.iso

Następnie należy zbootować komputer z tak przygotowanej płytki. Dokładny sposób instalacji różni się nieco w zależności od wersji zwłaszcza, że instalator systemu znajduje się obecnie w fazie dość intensywnego rozwoju. Niemniej zawsze powinniśmy mieć możliwość instalacji systemu (co może wymagać przygotowania partycji za pomocą programu fdisk lub odpowiedniej graficznej nakładki na niego), jak i załadowania systemu bezpośrednio z płyty. Mamy też możliwość przygotowania dyskietki startowej (w niektórych wersjach zdarzają się błędy w przygotowywaniu dyskietki - komputer nie chce ładować z niej systemu).

Należy zwrócić uwagę, że jeżeli instalujemy system na istniejącej instalacji innego DOS'a, bez formatowania partycji, to, aby ładował się nasz nowy FreeDOS, należy użyć komendy SYS. Możemy przygotować dyskietkę startową (odpowiednią opcję znajdziemy w menu po załadowaniu systemu z płyty instalacyjnej), a następnie wydać komendę:

A:\FREEDOS\SYS A:\ C:

FreeDOS może korzystać z nieco innego układu katalogów niż oryginalny DOS, np. większość elementów systemu może się znajdować w katalogu C:\FDOS\BIN. Inne mogą być także nazwy plików startowych systemu: C:\FDCONFIG.SYS i C:\FDOS\FDAUTO.BAT. Inne są nazwy np. dla programu zarządzającego pamięcią XMS/EMS. Nieco inaczej w porównaniu z DOS'em 6.22 są zrealizowane rozszerzenia takie jak np. menu startowe systemu. Warto skorzystać z generowanych przy instalacji plików startowych jako przykładów, więcej informacji znajduje się w dokumentacji systemu, która podczas instalacji także jest kopiowana na dysk.